Πολλες φορές η ιστορία ενός τόπου γίνεται γνωστή μέσα από βιβλία,περιγραφές,φωτογραφίες,παλιές εφημερίδες,περιοδικά κ.λ.π.
Οταν όμως πρόκειται για ένα μέρος ξεχασμένο από όλους,τελείως απομονωμένο μέχρι πριν από λίγα χρόνια,που μόνο ο τουρισμός κατάφερε να φέρει στην επιφάνεια,τότε δεν βρίσκει κανείς ούτε βιβλία,ούτε εφημερίδες,ούτε περιοδικά.
Μένουν μόνο κάποιες παλιές οικογενειακές φωτογραφίες χωμένες στα σεντούκια και οι μαρτυρίες των ηλικιωμένων που με τις αναμνήσεις τους φέρνουν στην επιφάνεια τα όσα δεν καταγράφηκαν ποτέ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΣΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΔΙΔΑΚΗ ΠΟΥ ΜΕ ΘΕΡΜΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΑΝ ΑΥΤΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡ ΜΗΤΣΟ ΔΙΔΑΚΗ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
ΤΟΥ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΜΕ ΡΥΘΜΟ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου